Bilinmeyeniz, biz biliriz, kendimizi kendimiz biliriz: Bunun kendine göre iyi bir nedeni var. Kendimizi hiç aramadık - o zaman nasıl olur da kendimizi bulabiliriz ? Haklı olarak söylenmiştir: "Hazinen neredeyse, kalbin de orada olacaktır." Hazinemiz orada, bilgimizin kovanlarının durduğu yerde. Her zaman çabaladığımız kovanlardır; Uçmak için doğmuş yaratıklar ve ruhun bal toplayıcıları olarak, kalbimizde gerçekten tek bir şeyi umursarız: "Kovana bir şey getirmek!"
